Mijn zoontje (3 jaar) is vorige week hevig ziek geweest. Drie weken geleden had hij buikgriep en de diarree was niet meer gestopt sindsdien. Vorige week kreeg hij er dan nog eens oor- en keelontsteking bij met 39.5° koorts. Hij was echt ellendig, ik had hem nog nooit zo gezien. Zaterdag zat er niets meer in, totaal verslagen, een lijkskleur en uitpuilende ogen. Gebeld naar ziekenhuis: als het zondag niet beter was moest hij binnen.
Zondagochtend was de koorts iets gezakt en we konden nog afwachten. Zondagavond opnieuw 39.5° koorts. Hij vroeg zelf om naar zijn bedje te gaan en dus om 19.30 deed ik hem naar boven. Ik zei: “Jongen, mama zal nog eventjes haar handen op je hoofdje leggen en wat bidden tot Jezus dat je mag genezen”.
Zo gezegd, zo gedaan.
15 minuten later stond hij aan de trap: “mama, ik ben wakker”. Hij stond daar klaarwakker, springlevend, geen koorts meer.
Hij zei me: “mama, er is iemand in mijn kamer”.
Ik vroeg; “Wie jongen?”
En hij antwoordde: “Een spook”.
Hij was volkomen genezen. Gezond, klaarwakker.
Mijn redenering was dat voor iemand van 3 jaar een spook eruit ziet als iemand in het wit.
Ik moest denken aan de apostelen; zij dachten ook een spook te hebben gezien, maar het was Jezus op het water.
M., België
Laatst aangepast op woensdag, 30 november 2016