De verloren zoon kwam tot zichzelf en zei tegen zichzelf, dat hij terug zou gaan naar zijn vader en zijn zonde zou belijden en zou vragen om als dienstknecht asjeblieft te mogen terugkomen. Dat is je bekeren: je verandert je denken naar de waarheid in plaats van de leugen, zonde en lust.
Maar deze zoon zou nog steeds bij de varkens zitten als hij zich niet vervolgens zou hebben omgekeerd, en zijn bekering zou hebben uitgevoerd! Met andere woorden bekering vraagt ook een bijbehorende actie. Een actie die eigenlijk een levenswijze wordt van het volgen van Jezus. Dit staat zo prachtig in Petrus’ tweede preek in Handelingen 3:19 (NBV)
“Wend u af van uw huidige [zondige] leven en keer terug tot God om vergeving te krijgen voor uw zonden.”
De Griekse woorden, letterlijk vertaald dus, betekenen wat ik zojuist schrijf. De NBV komt er het dichtst bij!
Dat bekering niet alleen noodzakelijk is bij ongelovigen maar ook regelmatig in ons eigen leven als gelovigen, lezen we in 2 Kronieken 7:14. Daar wordt aangemoedigd om je te bekeren telkens wanneer God je overtuigt van iets en je het aanneemt (van gedachten verandert) en je vervolgens omdraait en het doet:
(NBV) “en wanneer dan mijn volk, het volk dat mij toebehoort, het hoofd buigt, al biddend mijn aanwezigheid zoekt en terugkeert van zijn dwaalwegen, dan zal ik het aanhoren vanuit de hemel, zijn zonden vergeven en het land genezen.”
Een belangrijke stap voor de kerk, de gelovigen, is om ons te bekeren, af te keren van de dingen van de wereld. De perversiteit, de seksuele onreinheden en allerlei andere zonden die gepromoot worden maar ook allerlei persoonlijke dingen. Dat zal God uitnodigen om zijn belofte te houden en ons land te genezen.
We leven in de wereld, maar zijn niet van deze wereld maar van Gods wereld, Gods Koninkrijk. Sluit geen compromissen met de wereld, maar heb de mensen lief en vertel ze over de mega grote liefde die Jezus heeft voor IEDE mens, en de redding die alleen Jezus geeft!