Als je gevast hebt, wat doe je dan de dag dat het vasten eindigt? Niet alleen gewoon wat eten, maar vaak is dat dan van alles eten. De schade inhalen lijkt het wel. Tenminste, dat merk ik zelf:-) Of je hebt een paar weken hard gewerkt, gedisciplineerd geleefd, en dan, als het klaar is… de discipline is ineens een stuk minder, van alles kan, het gebedsleven daalt, Bijbel lezen wordt minder… verslapping.
We hebben nu net de hele toestand van de afgelopen twee jaar achter de rug. Geen QR codes meer, geen maskers en allerlei andere toestanden. De oorlog in het oosten duurt nu al weer bijna 8 weken en de impact daarvan op ons (emotionele) leven zakt (wat) in. Tenminste zo gaat dat in de praktijk.
Wat wil ik zeggen?
Ik vraag mij af of we als Christenen dat ook niet geestelijk aan het doen zijn. De zon schijnt daarbij ook nog eens lekker. Lente. Vakantie komt in zicht.
Het is makkelijk in deze tijd om te versloffen wat we hebben opgebouwd; om te verslappen. Het is verleidelijk om te denken dat deze wereld crisis nu eindelijk voorbij is. Die is niet voorbij!!
Hoezo niet?
Omdat de bedenker ervan, de tegenstander van mensen, de dief, moordenaar en verderver (Johannes 10:10), niet stil zit! Hij blijft als een briesende gek rondgaan om precies dat te doen. En ondertussen gaan een aantal (politieke en economische) machthebbers gewoon door met plannen en uitrollen van de volgende crisis. Ook de Bijbel spreekt hierover.
Je kent me hopelijk. Ik ben een prediker van hoop, eeuwige hoop en de tijdelijke hoop hier op aarde! Maar we moeten wakker en alert blijven. Ook as we onze noodzakelijke rust genieten. Wakker en waakzaam, zegt Paulus. Blijf je voeden met het Woord. Blijf de Vader zoeken. Blijf vragen om je verder te genezen in je ‘zoon’schap. Blijf liefhebben en je beijveren de oogst binnen te halen. Blijf bidden.
En geniet daarbij van het goede dat God ons biedt.
Lieve groet,
Paul en Annick Rooda