BtO-70 Weet je wel hoe geweldig je bent in en door Jezus!

door Paul Immanuel Rooda

Lieve vrienden,

In Stolwijk en Leusden verzorgen wij maandelijkse Toerustinsgavonden. Dat is genieten, omdat de genade en vrijheid van God meer en meer vrijgezet wordt. Het gaat erom in te stappen in de dingen van het Koninkrijk van God. Dat Koninkrijk bestaat uit Kracht en Karakter. God wil dat we veranderen naar Zijn beeld en wandelen als Christus en Hij wil dat we uitstappen in grote kracht.

Een van de allergrootste behoeften op dit moment is te begrijpen wie we werkelijk zijn in Jezus Christus. Wat is onze identiteit? Veel Christenen zitten nog vast in een oude manier van denken – trouwens we zijn allemaal bezig met een levenslang proces van vernieuwing van ons denken en leven. Een deelnemer stuurde een email met heel goede vragen die bij velen leven. Ik heb die deels behandeld op de afgelopen avond, en een ander deel heb ik in een email gezet en hun toegestuurd. Ik heb besloten dit gelijk als bemoediging aan iedereen van onze lijst toe te sturen. Voor sommigen is het wellicht oude koek…geef het dan maar door.

Veel zegen en kracht van God toegebeden,

Paul Immanuel en Princess Annick Rooda
Alive and Well Ministries

(vetgedrukt zijn de vragen die gesteld werden)

Ik heb ook nog een vraag over tongentaal. Er wordt erg de nadruk op gelegd. Dit is toch een gave van God? Je mag je er naar uitstrekken, maar dit is toch niet een grotere gave dan andere gaven?

Welke taal leert een kind te spreken? De taal van de ouders! God wil dat we naast de gegeven taal, ook leren Zijn taal te spreken. Het is een volmaakte taal die ons in staat stelt te bidden buiten ons verstand om. Het is God de Heilige Geest die door ons heen bidt.

De grootste gave is de liefde. Wordt deze [tongen – en genezings]gave niet erg uitvergroot? 
De grootste gave in bijvoorbeeld een gezin is ook de liefde. Toch betekent dit niet dat andere zaken geen aandacht verdienen. Hoeveel aandacht gaat er uit naar een kind m.b.t. scholing? En m.b.t voeding, leren lopen, praten etc. Je zou haast zeggen dat die dingen belangrijker zijn of lijken dan de liefde. De kwaliteit van deze aspecten wordt echter bepaald door wat eraan ten grondslag ligt: de liefde.
Liefde is niet de gave, maar het motief van de gave. “alzo lief heeft God de wereld gehad dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft…”

Liefde is het fundament, het motief, de drijfveer. Liefde is ook een gebod. God is liefde. Hij geeft ons liefde, omdat Hij liefde is. Efeze 3:17 zegt dan dat we geworteld en gegrond zijn in de liefde, en vandaar uit kunnen we dan dingen doen en begrijpen.

Hfdstk 14 van 1 Corinthe spreekt over “streef naar de gaven….vooral naar het profeteren”. Dit wordt gezegd m.b.t. orde en gemeentebouw in Corinthe. Het punt dat Paulus (en ik ook) brengt, is dat Tongentaal een gigantisch belangrijk wapen is voor ons persoonlijk. Vs 18 “Ik dank God dat ik meer dan u allen in tongen spreek”, vs 5 “ik wilde wel dat u allen in tongen sprak,..” (Profetie, zegt hij, is veel meer ter opbouw van anderen, de gemeente.) Punt is dus wel, dat hij gebed en spreken in Tongen ten zeerste benadrukt en aanmoedigt. Overigens spreekt Hfdstk 14 wel degelijk over de gave van Tongentaal in gemeentelijk verband.

Tot slot hierover: opvallend is dat Liefde de hoogste weg wordt genoemd in 12:31. De hoogste weg schakelt de ander ‘wegen’ (de gaven en bedieningen) in Hoofdstuk 12 en 14 echter niet uit, in tegendeel, het bekrachtigt ze.
(voor een studie over de Tongentaal moet je me maar even e-mailen, dan stuur ik die toe)

In Marcus 16 staat dat als tekenen de gelovigen zullen volgen……..etc. Maar als alle zieken zouden genezen, heb je toch het Koninkrijk al hier op aarde. We blijven toch in de gevolgen van de zondeval leven?
Mag ik heel simpel zijn? Als we met z’n allen daar nu eens naar zouden streven? Alle zieken genezen… Voorlopig is daar nog lang geen sprake van. De (totale) kerk heeft te lang dit aspect laten liggen. Het punt is dat het Koninkrijk van God zich uit door kracht en door liefde. Math.11:12 “Het Koninkrijk van God breekt baan met kracht”. 1Cor.4:20 “het KvG bestaat niet in woorden, maar in kracht”, Lukas 11:20 / Math.12:28 “wanneer ik door de Geest van God boze geesten uitdrijf, dan is het Koninkrijk van God over u gekomen”. Een onlosmakelijk aspect van Gods Koninkrijk is kracht, maar niet zonder liefde.

Wat betreft de zondeval: dat is een erg goede vraag. De zondeval heeft in elk aspect van het leven en de gehele geschapen, natuurlijke wereld dood gebracht. Een consequentie waarvan we niet verlost zijn, is bv. de lichamelijke dood. Het lichaam zal sterven, tenzij Jezus voor die tijd terugkomt.

Hoewel we verlost zijn van de macht van de zonde en dood, betekent dit niet dat we onkwetsbaar zijn voor die macht. We moeten waakzaam zijn. Hoewel we gereinigd zijn van zonde, en een nieuwe schepping zijn, maken we allemaal wel eens fouten (zonde -bewuste keuze tot overtreding- kan onderscheiden worden van dingen die fout gaan en onbewuste onvolmaaktheid in handel en wandel).

Hoewel we geliefd en gewaardeerd zijn door de Vader zijn er anderen die er helaas in slagen ons wel eens te kwetsen. We moeten ons wapenen tegen ziekten en komen nog in situaties waar ziekte vat krijgt, waar we weer vanaf moeten komen. En ga zo maar door. We leven in een gevallen wereld.

Dus, ja, er zijn gevolgen die niet uitgewist zijn.
En, ja, we leven nog steeds in een wereld, die voor een deel vanuit zonde en dood leeft. Dat laat ons niet ongeroerd. Bovendien gaat de duivel rond en valt aan, wij moeten leren heersen over hem. Maar toch begint door de Gemeente, een steeds krachtigere boodschap van redding, genezing, bevrijding en voorziening te klinken.

Moeten we niet meer leren in ootmoed te vragen ‘Uw wil geschiedde’. Als bijna oneerbiedig te claimen bijna.
Nee.

Als ik mijn ‘zoon Jantje’ beloof dat hij de auto mee mag nemen zonder vragen, als er een noodgeval is.  En iemand valt op straat en heeft een gapende wond en ik ben niet thuis, maar de auto staat er. Wat dan? Hij pakt de sleutels en neemt de auto, zonder me te bellen. Gaaf. Dat was de afspraak! Mijn belofte steunt in zijn rug, hij is gedekt, hij hoeft op basis daarvan niets meer te vragen. Net zo min als hij hoeft te vragen of hij mag aanschuiven bij de maaltijden…. (De koekjes daarentegen moest ik thuis wel altijd vragen….maar ja, dat had een andere reden….) Ik zou het vreselijk vinden als de kinderen elke keer nederig, hoofd omlaag en deemoedig kwamen vragen of ik die dag weer voor eten zou willen zorgen. Als ik dat zou zien gebeuren, weet ik dat ik een vreselijke fout heb gemaakt bij het opvoeden. Begrijp je?

Laten we eens kijken naar de apostelen en diakenen, hoe zij handelden nadat Jezus naar de hemel was teruggekeerd: Handelingen 3:6 “In de Naam van Jezus de Nazoreeër: Wandel!” Han.4:29-31 zie hoe vrijmoedig ze bidden en zie de reactie van God, v33, “met grote kracht”, 5:12. Han. 6:8 Stefanus, Han. 8:6-7, Han.9:34 “Eneas, Jezus Christus geneest u, sta op en maak zelf uw bed op”, Han.9:40 : “Tabita sta op, en zij opende haar ogen”. Han.14:10 “Ga recht op uw voeten staan! En hij sprong overeind en liep heen en weer.”

We kunnen alleen maar ‘claimen’ wat God beloofd heeft. Als iets niet beloofd is, dan bidden en vragen we, zoals een zoon aan de Vader, vrijmoedig, met liefde voor Hem, maar ook met vertrouwen. God is geen boeman, maar een goede Vader.
Als een winkel belooft dat ik bij aankoop van 1 TV een tweede gratis krijg, ga ik naar die winkel en ga niet weg vóór ik mijn tweede TV geclaimd en in bezit genomen heb.

De grote vraag is waarom belooft God iets? Omdat Hij wil dat we het hebben.
Waarom belooft Hij eeuwig leven voor wie tot bekering komt en gelooft in Jezus? Omdat Hij wil dat we zekerheid hebben en van daaruit een relatie met Hem kunnen hebben.

‘Uw wil geschiedde’ is een geweldig gebed. Daarmee zeggen we dat wat God beloofd heeft zal gebeuren. En over datgene wat nog niet beloofd is, zegt het: ‘Heer, ik bid dit en dat, maar Heer Uw wil geschiedde, want ik weet het niet precies’. Totdat God openbaart wat Zijn wil is, dan schakelen we in ons gebed over naar proclameren en claimen.
Het claimen is in veel situaties nog niet eens op God gericht, maar op de tegenstander. Zo is er geen enkele situatie bekend in het NT, waar God gebeden en gevraagd werd om genezing. De duivel werd geboden los te laten en te wijken! Het ‘zogenaamde’ claimen van genezing is hier dus NIET tot God gericht, alsof ik hem moet smeken Zijn beloften te houden, maar het is gericht TEGEN de veroorzaker van de ziekte, de duivel!

Worden we als mens niet te groot gemaakt?
Mijn vraag: Zijn we als mens niet eeuwenlang veel te klein gehouden, door een verkeerd begrip van en verkeerd onderwijs over wie God is??

Iedereen heeft wel gehoord van ouders die graag willen dat hun kinderen zo hoog mogelijk onderwijs volgen. Waarom? Omdat ze het geweldig vinden dat HUN kind dat doet. Niet dat onderwijs en titels bepalend zouden moeten zijn voor waardering of identiteit, maar gewoon vanuit het perspectief van ouders: je wilt dat je kind het zo goed mogelijk doet en dat zoveel mogelijk mensen het zien… Waarom? Ze komen uit jouw buik, ze komen uit jouw lendenen. Je hebt ze gevoed, gekleed, voor ze gewerkt etc. Ze zijn jouw vlees en bloed. Je houdt van ze. Je wilt dat ze het goed doen.

Zijn we als geredde, gerechtvaardigde mensen niet eeuwen lang veel te klein gehouden???? De duivel was een schitterend schepsel, maar zijn hoogmoed bracht hem ten val. Wat was die hoogmoed? Dat hij meer wilde zijn dan God en dacht dat hij zelf god was.
Het gaat uitstekend samen om fantastisch mooi, krachtig en geweldig te zijn en daarbij de eer te geven aan God. Sterker nog, het is wat God het liefst zou zien, dat we tot ons doel komen, zoals Hij het bedoeld heeft. En wees gerust, God is niet gauw ondersteboven. Hij durfde ook Adam en Eva te scheppen. En bedenk eens hoe gigantisch volmaakt en mooi zij waren….

hartelijke groet en geniet ze van deze gedachten. Laat me weten als je vragen hebt.

Paul Immanuel

(ps: voor wie wil, heb ik een heel opbouwend Bijbel-leesrooster (3 weken) over dit onderwerp)

Laatst aangepast op zaterdag, 25 juni 2011