Hierbij 3 getuigenissen:
1. Zondag 12 mei (2013) mocht Johan spreken in een kleine huisgemeente in Eindhoven. We waren met ongeveer 9 mensen van Overpelt die meegingen om hem te ondersteunen. Op het einde van de dienst vroeg een vrouw gebed, ze was in de 70 jaar en had een gehandicapt kind. Ze had in die week wat hard moeten trekken aan de rolstoel van haar dochter en had het gewricht van haar duim erg bezeerd. Ik mocht met haar bidden met enkele broeders, de pijn was wel minder maar nog niet weg. Ik zeg tegen haar dat we dan nog eens gaan bidden voor het volledig herstel. Na afloop van de dienst kwam ze naar mij toe en ze zei dat alle pijn verdwenen was. Ik zei tegen haar prijs de Heer, Hij is degene die het doet.
2. Afgelopen zaterdag hadden we een vrouwenconferentie. Een vrouw die een bepaald seminar moest geven, die ik wel ken, stond bij iemand om te zeggen dat ze migraine had. Een andere vrouw die er bij stond zei, ik heb pilletjes bij me tegen de migraine, maar daar wordt je wel suf van. De andere vrouw zei; nu kun je kiezen of je neemt de pilletjes of je vraagt of Heidi met je wil bidden want zij heeft de genezingsschool gevolgd. Ze heeft gekozen voor Jezus. Ik heb met haar mogen bidden maar het moest vrij snel gaan omdat de dag ging beginnen. Onder het seminar had ik nog doorgebeden voor haar, ik zat wel in een ander seminar. Na afloop kwam ze naar mij toe en ze zei; toen ik moest beginnen trok de pijn volledig weg. Dank u Heer voor wat U doet. Ik zei tegen haar; hier was serieuze strijd in de hemelse gewesten. Doordat je niet hebt opgegeven heeft satan de strijd verloren. Dit is prachtig om te zien.
3. Afgelopen zondag kwam een jonge vrouw bij ons in de gemeente binnen. Er was nog niet veel volk, we zijn altijd vroeg voor de aanbidding. Ze had zaterdag haar laptop op haar dikke teen laten vallen. De teen was blauw en dik. Ze strompelde naar binnen en had veel pijn. Onze voorganger zei; dan moeten we hier voor bidden, maar hij moest aan de deur blijven staan. Harry zei tegen mij; kom Heidi jij hebt de genezingsschool gedaan. Ik ben met haar gaan bidden en Harry stond langs mij. Na het gebed zei ik tegen haar; is het beter of voel je nog pijn? Ze begon zo hard te wenen en ze zei; dit kan toch niet ? dit kan toch niet ? Ze zei dat de pijn, waar het volgens haar gebroken was, volledig weg was. Wij hebben zo genoten van haar, hoe ze reageerde, we waren allemaal aan het lachen. Ze rende door het gebouw, sprong op en neer, net als de verlamde die door Jezus genezen was. Na de kinderzang heeft ze onmiddellijk haar getuigenis gegeven. Na afloop van de dienst zei ze; dit is echt een knipoog van God, wat een fijn geschenk. Iedereen was zo bemoedigd door de getuigenissen van de vrouwendag en nu ook door haar getuigenis. Prachtig wat de Heer wil doen als wij ons maar beschikbaar opstellen voor Hem.
Groetjes en Gods zegen,
Heidi, België