Deze week waren we ergens bij een ontmoeting en een vrouw kwam bij ons. “Ken je me nog?”
“Ehhh, nee, sorry.”
Ze stelde zich voor en al heel snel kwam het verhaal van ongeveer 10 tot 12 jaar geleden weer terug voor de geest. We hadden voor hun drie kinderen gebeden. Ze getuigde nu dat één last had van fistels, een ander kind leed aan autisme en de oudste last had van ontstekingen. De fistels waren verdwenen, autisme was sterk verbeterd (zei de moeder), en de situatie van de oudste was niet veranderd. Daar heeft een operatie het probleem verholpen.
