5 juni 2011
Lisanne valt bij een turnwedstrijd uit de ongelijke brug. Ze breekt haar arm. In het ziekenhuis constateren ze een gecompliceerde breuk op twee plaatsen. De arm moet gezet worden.
6 juni
Paul en Annick verzorgen de dienst in de Evangelie Gemeente Leusden. Lisanne vraagt zelf aan Paul om voor haar arm te bidden. De arts heeft Lisanne verteld dat ze er rekening mee moet houden dat ze de aankomende week nog veel pijn zal hebben en dat ze daardoor de avondvierdaagse, van 7 t/m 10 juni, niet zal kunnen lopen. Samen bidden Paul en Annick voor Lisanne’s gebroken arm. Lisanne ervaart meteen rust en voelt geen pijn meer.
Lisanne loopt deze week de avondvierdaagse. Het zware gips ervaart ze alleen als lastig. Ondanks dat haar omgeving aangeeft dat het beter is om niet te lopen, loopt ze trots en zonder pijn de avondvierdaagse t/m de intocht op donderdag.
11 juni
Terug voor controle naar het ziekenhuis. De foto geeft aan dat de arm zeer goed geneest en dat het verbazend is hoe het er nu al uitziet. Toch wil de arts, puur op medische gronden, het gips nog niet vervangen.
In de week daaropvolgend gaat Lisanne mee boodschappen doen. Ze doet alles met haar arm ondanks de beperking van het gips, dat loopt van haar oksel tot haar vingers.
Bij het inpakken van de boodschappen tilt Lisanne de tas met 3 pakken van 1½ liter zonder erbij na te denken. Ze heeft geen pijn en heeft kracht in haar arm om dit te doen.
Vanwege de standaardprocedure van het ziekenhuis bij zo’n gecompliceerde breuk, bleef Lisanne’s arm in het gips. Wel werd het gips verkort tot onderarm-gips waarna Lisanne eigenlijk geen enkele beperking meer ervoer. Op vakantie in Oostenrijk heeft ze gevoetbald, bergen beklommen, met zware stenen gesjouwd om een dam te bouwen en gezwommen in een bergmeertje.
Toen we terug kwamen van vakantie mocht het gips eraf. Het personeel van de gipskamer en de chirurg waren verbaasd dat Lisanne’s arm nauwelijks dunner was dan de andere arm. Ook was er nauwelijks sprake van functie- en krachtverlies.
Standaardprocedure bij zo’n breuk is: revalideren bij de fysio. Na één keer wist de fysiotherapeut niet wat hij Lisanne nog moest laten oefenen of wat er nog verbeterd moest worden. Er was geen sprake van revalidatie. Lisanne’s arm was zeer snel wonderbaarlijk genezen.
Hoe was dit nou mogelijk?
DOOR GELOOF ALLEEN!
Met vriendelijke groet,
Frits, Anneke en Lisanne Heeneman