Zondag ben ik naar een dienst geweest, alleen, mijn man kon niet mee. Ik voelde dat ik moest gaan, zag het niet zo zitten. Ik ken daar ook niemand echt. Er was iets of beter iemand die me riep. Het was prachtig en ik heb ook iets prachtigs mogen meemaken. Tijdens de aanbidding zongen ze op een bepaald ogenblik een lied over “dat je vergeven bent”. toen we die woorden zongen; amai, net een bliksemschicht die door me heen ging, ik kan het niet anders beschrijven. Het was alsof mijn verstand en mijn ogen opengingen. Het is nu 7 jaar sinds mijn scheiding en al 7 jaar smeek ik om vergeving bij Jezus, ben ik gaan biechten, heb zelf tot Jezus gebeden om vergeving, roepen, smeken, voor mijn fouten tijdens mijn huwelijk. Maar telkens kreeg ik van mijn moeder te horen: “jij bent in fout van je scheiding, je moest maar alles verdragen,……” Dus kon ik die vergeving niet aanvaarden. Maar tijdens dit lied, met die woorden, ging er een elektrische schok door me heen, die woorden waren voor mij bestemd. En terzelfdertijd hoorde ik innerlijk de woorden: “ja, Ik heb ook jou vergeven, wanneer ga je dat eens aanvaarden en vooruit gaan met je leven”. Echt, wat een bevrijding. Toen ik naar huis reed heb ik heel de weg zitten wenen en het eerste wat ik deed was naar mijn man rennen en ik zei: “Hij heeft mij vergeven”. “Natuurlijk”, zei mijn man, en jij nam mij eens goed vast. Wat is Jezus toch fantastisch! Wat mijn moeder nu ook nog zegt of me verwijt; ik ben vergeven door Jezus, Hij houdt van mij zoals ik ben.
M., België, November 2016