Dit is een greep uit de vele dingen die in Servie gebeurd zijn. Als je alles wilt weten, moet je gewoon de volgende keer meegaan!
AMANDA: In de dienst in Jagodina kwam een vrouw (Dragana) met haar zoontje van ongeveer 5 jaar voor gebed. Hij had geregeld last van longen, darmen, maag enz. Ik legde mijn hand op zijn longen en buik, en gebood de ziektemacht te wijken in Jezus’ naam, verder sprak ik het leven en vrede van Jezus over hem uit. Via de vertaalster vroeg ik hoe het nu was. Het jongetje zei dat hij een warmte had gevoeld en dat er iets uit hem wegging. Hij was heel blij en omhelsde ons.
Ook bad ik in Jagodina met Monique voor een jongen die pijn had in zijn knieën, hoofdpijn en terugkerende vetbulten op zijn hoofd had. We bestraften de pijn in zijn knieën en spraken er genezing over uit. De pijn was verdwenen! We deden hetzelfde bij zijn hoofdpijn. Dit werd stap voor stap dat we baden minder en we geboden de vetbulten niet meer terug te komen. Jezus de Verlosser én Oplosser!
ARJAN: Een jongentje van een jaar of 7 had last van hart kloppingen. Ik legde mijn hand op zijn hart en voelde hoe het tekeerging in mijn hand. We baden eerst in tongen en daarna commandeerde ik dat het hart normaal moest doen en het reageerde meteen. De hartslag was weer rustig en gecontroleerd. Dan sta je zelf even verbaasd dat zo’n wonder onder je hand plaats vindt. De moeder van de jongen voelde ook hoe het met het hart was en was verbaasd en blij dat het echt normaal klopte.
Een andere jongen kwam bij ons die astmatisch/heel kortademig was. In plaats van te bidden zei ik: “haal adem”. De jongen haalde adem en het was een hele kleine tuig adem. Ik gebood hem om nogmaals adem te halen, weer een kleine tuig, daarna weer gezegd haal adem en deze keer werd er al dieper ingeademd. Toen nog een keer gezegd haal adem en hij haalde een hele diepe tuig lucht naar binnen. En was genezen.
Toen we voor de volgende gingen bidden zag mijn vrouw nog hoe de moeder vroeg hoe het met de jongen ging. Deze knikte dat het echt was genezen en dat hij normaal kon ademhalen.
Later dacht ik nog hoe Jezus ook de mensen opdrachten gaf die ze niet konden uitvoeren bijv. tegen en lammen sta op.
INGRID: In Lebane baden we voor een meisje dat veel huilde als ze ging slapen. Ze keek ons niet aan. Op een gegeven moment ben ik gaan zingen en uiteindelijk kwam er een glimlach…
In Lebane heb ik een jonge vrouw gezegend en uitgesproken dat haar creativiteit door God gebruikt zal worden. Later in de dienst ging ze naar voren om Jezus aan te nemen in haar leven. Paul bad toen voor haar en bevestigde (zonder het te weten) wat ik al uitgesproken had.
In Vranje, man troebele ogen, pijn in rug en knieën. Na gebed was de pijn weg en de ogen helder (hij liep weg met zijn bril af).
In Leskovac, jonge vrouw uit de worshipband, tijdens zegenen had ik een beeld en Paul bevestigde dit met zijn gebed.
Voor een andere jonge vrouw uit de worship-band had ik een beeld. Ik vertelde dit aan haar en het bleek dat ze er al mee bezig was geweest. Ik zei dat dit voor haar een bemoediging was om ermee door te gaan.
Ik heb veel gebeden voor kinderen die angstig waren. Als ik dan “Je hoeft niet bang te zijn, al gaat de storm tekeer” ging zingen ging de hartslag naar een rustiger tempo en soms begonnen kinderen te glimlachen…
MONIQUE: In Vranje baden we voor een oude vrouw, ze had op veel plekken pijn. Alle plekken aangeraakt met Jezus Zijn handen en: de pijn was weg. Het werd ook al donker en frisser buiten, dus we vroegen haar of ze het koud had (Mila
vertaalde ons). De vrouw rilde namelijk ook. Maar nee, ze had het niet koud, ze schudde door de aanraking van Jezus, en dat had ze nog nooit meegemaakt, zei ze. God kwam met kracht! En wat dat verder nog uitwerkt…
AGNES: Vrouwen met knie-, rug-, hoofdpijnen die met “dobbar” (het gaat goed) weggingen. En veel bevestigingen van woorden en teksten, die ik ontving en bevestigd werden.
Eén van de teamleden kreeg een telefoontje van thuis, dat de grootmoeder heel slecht lag en waarschijnlijk zou sterven. Het teamlid vond dit vreselijk, ook al omdat het teamlid dan geen afscheid zou kunnen nemen. Dit was op de tweede dag. God gaf wijsheid. We baden met zijn allen dat grootmoeder genezing zou ontvangen en dat als ze toch naar de Heer wilde, dit in vrede en op Gods juiste tijdstip zou gebeuren. We kregen bericht terug daarna. Het ging heel goed met deze vrouw. Prijs God!!