Het verhaal van de twee Emmausgangers is intrigerend! Het zit zo vol met waarheid en is zo’n bemoediging voor ons. Ik wil er gewoon eens één ding uitpakken om je te bemoedigen.
We hebben de neiging om weg te lopen van het wonder, terwijl dat wonder zo dicht bij is. Haast tastbaar. Maar je ziet het niet.
De redenen kunnen heel verschillend zijn, maar ik denk dat de belangrijkste zijn: ontmoediging, teleurstelling en ongeloof.
Deze man en vrouw liepen terug van Jeruzalem naar huis, zo’n 11 kilometer. Ontgoocheld, teleurgesteld en in ongeloof. Ze hadden als discipelen Jezus gevolgd en geloofd in zijn woorden en daden, maar nu was diezelfde Jezus gedood. Met zijn sterven stierf hun de droom, hun theologie bleek niet te kloppen. Jezus was blijkbaar niet de Messias die Israel zou bevrijden. Ontgoocheling, teleurstelling. Gebeden en hoop niet uitgekomen.
En nu is het zondag, de derde dag al weer dat Jezus dood is. Ze hebben gehoord dat vrouwen een leeg graf hebben aangetroffen en dat engelen verschenen waren om hun te zeggen dat Jezus is opgestaan en dat hij leeft! Twee van de apostelen, Petrus en Johannes, hebben daarna bevestigd dat het graf inderdaad leeg was. En toch gaan ze naar huis. Ze wandelen, vluchten haast weg uit de plaats van het wonder waarin ze niet geloven.
Hoe is het met jou? Zijn (sommige van) de dingen die je geloofde en hoopte niet uitgekomen, en heb je het maar laten gaan, teleurgesteld? Of kan je het niet geloven dat God geneest en doden opwekt, dat God een plan heeft dat de hele wereld omvat? Kan je het niet geloven dat hij ook zielsveel van jou houdt, of ben je ontmoedigd omdat alles anders loopt dan jouw theologie?
Er zijn allerlei soorten van wegvluchten. Je houdt je bv. nog wel vast aan God want je wilt eeuwig leven. Maar voor de rest geloof je het wel. Of je bent passief geworden en je ziet wel wat er van komt. Misschien ben jij wel iemand die God heeft losgelaten! Of misschien ben je gestopt met te geloven in wonderen?
Wat het ook is. Ik denk dat de meesten zich op één of andere manier zullen herkennen in deze twee personen.
PLOTSELING… is daar Jezus, de opgestane Jezus. Hij gaat achter ze aan. Ze zien het niet. Maar Jezus’ hart is vóór hen. Hij opent de Schriften grondig voor hen, en zet daarmee hun hart weer in vuur en vlam. Totdat plotseling hun ogen geopend worden en ze Jezus herkennen.
Dan moeten ze kiezen… Ze staan op (van de eettafel) en gaan terug naar Jeruzalem!!! Terug naar het wonder, de opgestane Heer die wel degelijk de Koning is die we verwachten. En in Jeruzalem zien ze hem weer.
Laat je bemoedigen. Jezus is vóór jou!
Hij roept jou ook.
Open je hart, vraag om het vuur van de Heilige Geest.
Vraag dat God zijn Woord voor jou opent!
En ga terug naar hét wonder: Jezus de opgestane HEER!