Radicale liefde vraagt om een radicaal antwoord

 

Een poosje geleden hoorde ik mezelf in een preek zeggen: “radicale liefde vraagt om een radicaal antwoord”, verwijzend naar het liefdesoffer van Jezus’ leven voor onze zonde, ziekte en ellende. Alleen door je leven voor hem open te stellen en aan hem te geven, en je knieën te buigen, ontvang je zijn genade. In de moderne tijd van de westerse wereld is ons antwoord op die radicale liefde een heel slap antwoord geworden. We willen wel de hemel, maar niet de oncomfortabele aarde.
Deze week zag ik een film. Een Christelijke. Waarschijnlijk bedoeld om ongelovigen te bereiken. Waar het uiteindelijk op neer kwam was dat er hypocriete mensen zijn die doen of ze Christen zijn, maar dat het de bedoeling is dat we werkelijk Christen worden en goed leven. Anders misleid en lieg je. Tot mijn stomme verbazing bleef het daarbij. De naam van Jezus werd alleen genoemd in een standaard zinnetje die de hoofdpersoon uit het hoofd geleerd had om te doen alsof ze een Christen was. Geen kruis. Geen bloed van Jezus. Geen radicaal: “bekeer je van je zonden en laat je schoonwassen door het offer dat Jezus voor jou bracht aan het kruis, word een discipel en neem je kruis op en volg Jezus!”. Nee, gewoon een sociaal evangelie, dat geen evangelie is, en waar de wereld niets mee kan. De wereld heeft juist een radicaal liefdesevangelie nodig temidden van de druk, angst en voor mensen onoplosbare problemen.
Terug naar de Bijbel
Jezus gaf ons de opdracht, niet de suggestie, om discipelen te maken uit alle volken (of zoals sommige vertalingen zeggen: de volken te discipelen), en ze te dopen in zijn naam.
In een tijd dat de duivel werkelijk rondgaat als een briesende leeuw, met radicale ellende, plagen, overstromingen, haat, verdeeldheid, revolutie enzovoorts, ligt de uitdaging bij de Christenen. De westerse Christenen.
Het evangelie van het Koninkrijk is echt heel helder!
Er is maar één God en één Middelaar tussen God en mensen, de Mens Jezus Christus, waardoor we gered kunnen worden. (1 Tim. 2:5-6)
Er is één groot gebod en een tweede daaraan gelijk: de Heer God almachtig, liefhebben met heel je hart, je ziel, je verstand en al je kracht en je naaste als jezelf. (Matth. 22:37-40)
Er is maar één grote opdracht waarmee we allemaal de wereld in zijn gezonden (= apostolisch = gezonden zijn), en dat is wat ik hierboven al noemde: discipelen maken. Niet alleen de oogst binnenhalen, maar ook dat: discipelen maken. (Matth. 28:19)
Er is maar één Lichaam van Christus (niet tig honderd), één Geest, allemaal geroepen tot één hoop, één Heer Jezus, Zoon van God gekomen als mens, één geloof, één doop, één God en Vader. Beijver je dan de eenheid te bewaren. (Ef. 4:3-6)
Is het onduidelijk wat God verwacht en zegt? Vaag? Absoluut niet! Is het uitleven van deze dingen makkelijk? Nee, het is uitdagend soms.
Zoek de aanwezigheid van de Vader. Dat is waar verandering begint. “Kies dan heden nog”.
Wees duidelijk, juist nu.
Breng met liefde, heel duidelijk het evangelie. Roep mensen op weer terug te keren naar God. Zeg ze dat de enige oplossing nog is om naar God terug te keren.
Veel liefs en rijke zegen van ons,
Paul Immanuel en Annick Rooda