Ik heb 7 kleinkinderen waarvan ik er 5 nooit mag zien. Die pijn zorgde ervoor dat ik niet naar kindjes kon kijken en zeker niet vastpakken. In Servië vorig jaar heeft God me hiermee al een heel stuk op weg geholpen. Ik heb toen een kindje in mijn armen genomen en geknuffeld. Dat was een grote overwinning.
Onlangs heeft God me weer meer vrijheid gegeven. Telkens ik bij mijn broer kom, die ook opa is, komen zijn kleinkinderen ter sprake. Ik voelde me dan zo bedrukt, het trok me echt naar beneden. Ik dacht telkens “en ik dan? Houd hier dan niemand rekening met mijn gevoelens?” Het zorgde ook ervoor dat ik minder naar mijn broer ging omdat ik die confrontatie wilde vermijden.
Laatste keer bij mijn broer voelde ik die pijn niet meer. Ik voelde me vrij en had nergens last van. Het raakte me echt niet meer. Die dag ging ik opgelucht naar huis.
Thuis – in de douche – heb ik God gedankt en hem aanbeden.
G.K., 25 februari 2016