Klik hier om haar getuigenis zelf te beluisteren, of lees het hieronder.
16 september 2016
Gestruikeld op trapje met gitaar in de hand.
Voelt pijn en probeert dat op te lossen met zalf te smeren.
’s Nachts: Voet begint dik te worden en te verkleuren.
Dokter stuurt haar naar ziekenhuis. Ze wil geen ziekenwagen bellen en gaat met haar fiets.
Er worden foto’s genomen. Blijkt een complexe, dubbele breuk te zijn: één op bovenkant van voet, één op zijkant.
Moet minstens 8 weken gips.
25 september in de dienst
Paul legt haar de handen op en bidt. Op die plaats werd het heet onder de gips.
Later bidt Annick ook nog eens. Op de terugweg in auto merkt ze dat gips veel losser zit en dat ze haar tenen kan bewegen zonder pijn.
7 oktober afspraak bij de dokter:
Gips eraf. Na lange tijd komt dokter binnen en vraagt haar tweemaal “Gij zijt toch Chris V…..?”
Haar voet werd getest, gedraaid in alle richtingen, steeds harder. Telkens vroeg de dokter “doet het pijn?”, en zei Chris “nee”
Dokter is perplex.
Kinesist was ook niet nodig. Ze mocht zo naar huis.
Dus: 10 dagen na de breuk: pijn weg, zwelling weg, vrije beweging voor zover gips toelaat. ruim 3 weken gips i.p.v. 8 weken en zonder kiné.
In de dienst van 9 oktober heeft ze staan springen…..