Waarheid vs emotie

 

Er is een verschil tussen waarheid en wat wij voor waar aannemen. Jezus is de Waarheid, de Heilige Geest is de Geest van de waarheid en het Woord is waarheid.

Pijn, trauma’s, gebeurtenissen, emoties hebben een ‘mond’ en ‘spreken’ in ons. Gedachten, conclusies, indrukken. Daarna komt er een proces op gang dat dit tot een waarheid maakt in ons leven. Bijvoorbeeld als je erg verworpen bent in je leven, zal als iemand je corrigeert, die pijn snel in je ‘spreken’ en zeggen dat die persoon jou niet moet en boos is op je. Dat is lastig. Het wordt nog lastiger als we dat van God denken.

Psalm 27 zou je eerst eens helemaal moeten lezen. Wat een geloofspsalm, wat een passie en verlangen waarmee David spreekt met en over God. Heel inspirerend en bemoedigend. Maar dan ineens gooit David er deze verzen tussendoor:

Psalm 27 “9 verberg Uw aangezicht niet voor mij.
Wijs Uw dienaar niet af in toorn,
U bent mijn hulp geweest;
laat mij niet in de steek en verlaat mij niet,
o God van mijn heil.”

Wat gebeurt er hier nu ineens? Het lijkt wel of God temidden van deze liefdes- en geloofspsalm een straffende boeman wordt. Iemand die je zomaar kan laten vallen. Ineens begint David te smeken dat God hem niet verlaat. Zoals altijd in de Bijbel heb je context nodig voor het complete beeld:

“10 Want mijn vader en mijn moeder hebben mij verlaten,
maar de HEERE zal mij aannemen.”

Hier ligt de pijn: David is verwekt door overspel van zijn vader. Jan Sjoerd Pasterkamp heeft daar een uitgebreide studie van gemaakt, maar het klopt heel goed met bijvoorbeeld Psalm 51 (in zonde ben ik verwekt, vers 7). Toen Samuel de profeet kwam om de nieuwe koning te zoeken bij de zonen van Isaï, nam Isaï niet eens de moeite om zelfs maar te noemen dat hij nog een zoon had: David.

Hier ligt een trauma, een enorme wond van verwerping. Hier ligt enorme pijn. Pijn die een taal sprak in David’s hart, ondanks dat hij God goed kende. In tijden van moeite, strijd, stress, ontmoediging, kunnen juist die dingen opspelen in ons, ook naar God toe. En dat vertroebelt dan het beeld van wie de Vader werkelijk is. David heeft het zelf door in deze Psalm. Hij geeft de uitleg zelf. Daarna vervolgt hij de Psalm met geloofsuitspraken en vertrouwen in God zijn Vader, die hem nooit zal verlaten.

Probeer te ontdekken wat er in jou opspeelt bij vertwijfeling of pijn naar God. Als je merkt dat je afstand begint te nemen van God uit angst, of je denkt dat God boos of geïrriteerd is met je… ga dan juist terug naar hem, want dat gevoel is niet de waarheid. Deel het met God en nodig hem uit in die pijn te komen en het te genezen. Als juist dat soort pijnen opspelen is dat God’s uitnodiging aan jou om hem die te laten genezen. Vraag hem je te vullen met gedachten en gevoelens van waarheid.

Jezus houdt van jou en gelooft in jou,

Paul Immanuel en Annick Rooda