Zonder teveel te verklappen over a.s. zondag: Annick en ik zagen een film deze week: ‘All Saints’. Het speelt zich af ergens in de VS, in een Episcopale kerk die gesloten gaan worden. Er komt een nieuwe pastor die het verkoop proces en de opheffing van de kerk moet begeleiden. Er zijn maar 12 gemeenteleden in een groot, duur gebouw.
Door bepaalde gebeurtenissen wordt er weer gebeden en God gezocht voor een oplossing. De pastor hoort van God, en voert het uit. En door een serie tegenslagen mislukt het totaal. Of niet?? Wel, ja en nee. Het doel wordt wel bereikt. En het middel, het plan dat de pastor van God ontving, werkte totaal anders dan de ‘succes maatstaven’ die wij hebben.
Wij kijken zo anders tegen het leven aan, tegen wat succes is, tegen wat gebedsverhoring is. En God in zijn eindeloze genade en trouw luistert nog steeds naar onze gebeden. Hij werkt iets prachtigs uit, beter dan waar wij voor bidden. Maar omdat we vaak zo gefocusseerd zijn op een ander resultaat, missen we wat God wel degelijk doet. God zit daar niet mee, maar we missen zegen. We missen de zegen van zien dat God luistert naar je gebeden. We beginnen vaak te worstelen met hoe we God nu moeten zien, en missen soms even, of langer, zijn intieme nabijheid.
Ik trap er zelf ook nog in. Maar God is zo goed, zo trouw, en luistert ze intentioneel naar jouw woorden en gebed. Blijf bidden, maar vraag God je ogen te openen. Vraag hem: “Heer wat ziet u”.