WB57 Let niet zo op jezelf

[column width=”1/1″ last=”true” title=”” title_type=”single” animation=”none” implicit=”true”]

WB57 Let niet zo op jezelf

Door Paul Immanuel

Afgelopen zondag was ik vroeg in de kerk om me voor te bereiden op de dienst, waar Annick en ik allebei zouden spreken. Ik had nog maar een paar minuten gebeden toen God heel duidelijk tot me sprak. Kort, maar krachtig: ‘Disregard yourself’. (Grappig misschien, maar ik bid altijd in het engels en als God tegen mij spreekt, is het bijna altijd in het engels.) ‘Disregard yourself’ betekent ‘sla geen acht op jezelf’, of populair gezegd: ‘let nou eens niet zo op jezelf’. (niet in de zin dat je niet voor jezelf moet zorgen, zoals zal blijken)
Onmiddellijk daarna ervoer ik zo sterk dat God heel dicht bij kwam. Hij begon dingen te laten zien en me duidelijk te maken dat Hij er als een Vader voor mij is en wil zijn. En ik ervoer dat God zei dat er engelen waren om mij te dienen (zie Hebreeën 1:14). Dat ontroerde me diep, omdat ik onmiddellijk de reactie in mij voelde: ‘hoezo ik? Engelen om mij te helpen en dienen?’ Het werd me op dat moment weer meer duidelijk, dat ik te veel naar mezelf keek en mezelf beoordeelde. Hoezo dat dan?

God zegt in Zijn Woord ondermeer dat we zonen en dochters van Hem zijn (Romeinen 8:15), en dat er engelen zijn die ons helpen en dienen. Wanneer wij dan gedachten krijgen dat wij dat niet waard zijn en ‘wie ben ik dat Hij dat zou doen’, dan betekent dat eigenlijk, dat we ons afsluiten voor wat God wil doen en geven. Hoe ik dat bedoel? Wel, we beoordelen, of liever veroordelen onszelf vaak op basis van onze eigen GEVOELENS en PRESTATIES, in plaats van God dat te laten doen. Dit oordelen over onszelf sluit ons dan af van alle goede dingen die God aan ons wil geven en voor ons wil doen. Valse nederigheid (ofwel, verkeerd gemotiveerde nederigheid) is ook zoiets dat ons afsluit voor Gods goede gaven.

Laten we eens lezen wat Paulus over zichzelf zegt in 1 Corinthen 4:3-4, “Nu raakt het mij zeer weinig, of ik al door u of door enig menselijk gericht beoordeeld word. Ja, ook mijzelf beoordeel ik niet. Want ik ben mij van niets bewust, maar daardoor ben ik niet gerechtvaardigd; Hij, die mij beoordeelt is de Here.” Wat bedoel ik nu te zeggen? Iemand komt bijvoorbeeld naar jou voor gebed of voor hulp. Je hebt zelf een paar dagen niet gebeden en denkt: ‘ja ja, en ik moet nu voor Pietje gaan bidden zeker, lekker hypocriet.’ Of je hebt pijn in je rug en iemand komt aan jou vragen, om voor rugpijn te bidden en jij denkt: ‘ik heb zelf pijn en moet ik nu voor die persoon bidden?’ In al deze en talloze andere duidelijke of heel subtiele manieren, komen er gedachten in ons op die onszelf aanklagen (be- of veroordelen). Wanneer we daar naar luisteren, STOPPEN WE GOD OM IETS TE DOEN! Ik zou dan bijvoorbeeld niet bidden voor Pietje, waardoor Pietje naar huis gaat met dezelfde problemen. Wilde God niets doen dan? Jazeker wel, maar wij stonden zelf in de weg, omdat we teveel met onszelf bezig waren en onszelf veroordeelden of negatief beoordeelden.

Soms moet ik in een heel belangrijke dienst spreken en dringen er zich gedachten aan me op, waardoor ik zenuwachtig of bezorgd kan worden. Ik bedenk me dan het volgende: ‘het gaat helemaal niet om mij, het gaat om de mensen die komen voor God. Gods verlangen is ‘tig’ keer groter dan het mijne om al die mensen te zegenen, dus Paul, zorg dat je God niet in de weg gaat staan door teveel naar jezelf te kijken! LAAT GOD HET DOEN!’ Het gaat namelijk niet om mij, het gaat erom dat God kan doen wat in Zijn hart brandt. Het doet niet terzake of mijn rugpijn al weg is (hoewel dat zeker Gods wil is), het gaat erom dat God ook klaar staat om een wonder voor die ander te doen. Afgelopen zondag voordat de dienst begon, stelde ik me voor aan een jongeman, die een pijnlijke, gekneusde pols had. Ik had net de dag ervoor mijn rib bezeerd en die deed pijn. Ik greep echter zijn hand, gebood de pijn te wijken in Jezus naam en zei hem zijn pols te bewegen en in mijn hand te knijpen. Alle pijn was weg. Als ik me teveel van mezelf bewust was geweest, en mezelf had verweten dat ik nog niet genezen was, had ik niet gebeden en had deze jongeman nu nog met pijn rondgelopen.

Stap uit in geloof en verkondigt het evangelie, zelfs als je vind dat je niet genoeg hebt gebeden. Bid voor elkaar, zelfs als je zelf ook dringende noden hebt. Bid voor iemands genezing, zelfs als je eigen genezing zich nog niet heeft gemanifesteerd. Maar boven alles…..veroordeel jezelf niet, waardoor je niet meer Gods zegen voor jezelf kan ontvangen. We leven in een maatschappij waarin alles geoordeeld wordt en berust op waarderingssystemen, zoals opleidingen enzovoorts. Prestatiegerichtheid. Dat is niet Gods systeem. God hield al van ons voordat we tot bekering kwamen. Velen beoordelen of veroordelen zichzelf, waarmee onbewust de gedachte wordt geaccepteerd, dat dus God ook zo denkt, en God je daarom dus niet kan zegenen of helpen. We kunnen onszelf niet acceptabel maken voor God…..we zijn het al door het volbrachte werk van Jezus Christus aan het kruis.
Probeer deze week hier eens bij stil te staan. Kijk eens of je jezelf afsluit voor God, of waar je God beperkt door jezelf te beoordelen. Belijdt dit dan bij God en ontvang met hernieuwde blijdschap Gods zegen en deel die uit!

© 2007  Alive and Well Ministries       info@www.alive-and-well.org

[/column]