Afgelopen zondag spraken we over de discipelen en hoe makkelijk het bij hun was om te vergeten wat Jezus gedaan had.
Jezus had twee keer, duizenden gevoed met slechts een paar broden en vissen, en de discipelen hadden erbij geholpen. Jezus betrok ze bij het uitvoeren van het wonder. Ze hadden ook een zit-staking kunnen doen: ‘Jezus, ik ga echt niet hier met een paar brokken brood de massa inlopen om zogenaamd eten uit te delen’? En dan was er niets gebeurd. Niet veel. Jezus wilde juist de gewone discipelen gebruiken in het volbrengen van een wonder. Daarvoor zijn we ook van boven (opnieuw) geboren!
Maar goed. Na de grote eetwonderen zitten ze in een boot met Jezus en ze hebben vergeten broden mee te nemen. Jezus zegt op een gegeven moment dat ze moeten oppassen voor het gist van de Herodianen (de politieke leiders) en voor het gist van de Farizeeën (de religieuze leiders). De discipelen denken nu dat Jezus boos op hun is dat ze maar één brood bij zich hebben. Vreemd genoeg leek het wel uit hun geheugen gewist te zijn dat ze de afgelopen week met eigen handen een mega-wonder hadden verricht. Samen met Jezus. Ze hadden niet door dat Jezus totaal niet geïnteresseerd was in de hoeveelheid broden die ze hadden. Ze snapten het nog niet. (herkenbaar?)
Vandaag in de dienst zullen we verder bouwen om ervoor te zorgen dat we niet vergeten wie we zijn. Om ervoor te zorgen dat we niet vergeten dat we met Jezus samen het onmogelijke kunnen doen. Hij heeft ons geroepen en geboden: uit te gaan en het evangelie van het Koninkrijk van God te prediken en de zieken te genezen.
Het gist van deze tijden probeert ons terug te brengen tot het natuurlijke denken (‘probleem: we hebben maar 1 brood’). Het probeert ons een krap jasje aan te doen dat ‘humanisme’ heet. Humanisme beperkt de mens tot eigen redeneringen, gedachten en oplossingen, tot eigen mogelijkheden en capaciteiten — zonder God, de mens centraal. Maar je bent van goddelijk geslacht en als jij een zoon/dochter van God bent, heb je deel gekregen aan de goddelijke natuur (Handelingen 17, 2 Petrus 1:3-4).
De Bijbel leert ons om anderen (politiek, religieuzen) niet te bekritiseren en af te breken, maar voor hen te bidden. Jezus bekritiseert niet, hij waarschuwt, opent ogen, en hij spreekt en leeft de Waarheid. Jezus roept op om HEM te volgen en daarbij je kruis op te nemen.
Laat het gist (denken en spreken) van de politiek en het gist van religieus denken en spreken (wetten en regels zonder kracht) ons dus niet afbrengen van wie wij werkelijk zijn. Weersta de dief die de waarheid en de getuigenissen wil stelen van ons. We zijn kinderen van de allerhoogste God. Geschapen om hem in alle nederigheid te eren, met blijdschap, en om Jezus goed te vertegenwoordigen op aarde. In karakter en in kracht. Door de Heilige Geest die in ons woont en op ons is.
Pas op voor hoogmoed. Pas ervoor op. Pas op om anders denkenden te oordelen. Zegen ze. Wandel in de liefde van Christus.
De liefde, vrede en genade van Jezus Christus is uitbundig over jou!
Paul Immanuel en Annick Rooda