Wonderen Servië – September 2015 – dag 2

Donderdag 24 september 2015

Paracin en openlucht in Vrasjke Banja, Servie

Dit korte verslag doet geen recht aan de vele, vele, vele dingen die God heeft gedaan door het team heen.

PARACIN
Er was veel blijdschap dat we er weer waren.

Vrouw, last van hart en rechteroog totaal mistig. Iets verbetering na aantal keer bidden. Wel begon ze heftig te huilen en ontving innerlijke genezing.

Tienermeisje van ca 17, stoer en een schild van afweer rondom haar. Zij stond erbij toen we met een man van ca 60 spraken. Hij was de vorige keer genezen van heupklachten en dat was nog steeds okay. Hij wist nog duidelijk de aanraking van Gods liefde te herinneren. Het tienermeisje hielp de hele tijd de vertaler die het niet zo kon volgen. Uiteindelijk leidden we de man tot de Heer. Hoe?? Dat tienermeisje met sigaret vroegen we het zondaarsgebed te vertalen. Tussen de zinnen door nam ze trekjes. De man is een kind van God geworden, vervuld met Gods Geest!

Vrouw die hersenbloeding had gehad was erg ontmoedigd. De liefde van God werd vrij gezet en ontving Gods aanraking. Ze begon zo heftig te huilen dat haar shirt nat werd. Ze vertelde wat de ziekte had aangericht. Na uitleg wat Jezus voor haar had gedaan gaf ze haar leven aan de Heer. Daarna gebeden voor herstel. Ze had weer volop sterkte in haar hand en arm, voelde zich beter. Rechter oor helemaal doof. Na een gebed begon ze te horen, totdat ze perfect hoorde. Getest door op meters afstand te staan. Wauw wauw.

Andere vrouw stap dichter bij God gebracht. Was vorige keer al tot bekering gekomen.

Gebeden voor nog een vrouw die hersenbloeding had gehad. Ontving kracht, voelde beter en was geraakt.

Er is voor nog anderen gebeden. Er zijn twaalf hulp pakketten uitgedeeld.

DE OPENLUCHT IN VRANSJKE BANJA WAS GEWELDIG.

We begonnen met een ‘firetunnel’. Het team staat dan twee aan twee tegenover elkaar, met de handen naar elkaar toe als een tunnel. We lieten de kinderen daar langzaam doorheen lopen, terwijl wij de handen oplegden en voor ze baden. Ondertussen speelden de worship band worship songs.

Er was zoveel vreugde en enthousiasme. Daarna hebben we een risico genomen en de volwassenen gevraagd er doorheen te lopen. Bedenk wel dat dit een openlucht was in een Roma wijk, met veel onbekeerden. Bijna alle volwassenen kwamen er doorheen lopen. De voorganger vertelde de volgende dag dat hij telefoontjes en reacties had gehad van mensen dat ze zo aangeraakt waren. Wat we weten is dat er zo al een paar genezingen zijn geweest en mensen die niet meer depressief waren.

Paul bracht een krachtig woord in verhaalvorm over de Verloren zoon. Een aantal namen Jezus aan. Daarna nog een korte tijd van gebedsgenezing. Dat moetsen we afbreken omdat het begon te onweren.

We zijn God uitermate dankbaar.